ด้วยสำนักงานคณะกรรมการกฤษฎีกา ได้แจ้งตอบรับข้อหารือว่า ผู้ประกันตนที่รับบำนาญชราภาพ ตามพระราชบัญญัติประกันสังคม พ.ศ. 2533 และที่แก้ไขเพิ่มเติม (ฉบับที่ 2) พ.ศ. 2537 มิใช่เป็นผู้ได้รับสวัสดิการหรือสิทธิประโยชน์อื่นใดจากหน่วยงานของรัฐ

     ดังนั้นจึงไม่มีลักษณะต้องห้ามตามข้อ 6 (4) ของระเบียบกระทรวงมหาดไทย หลักเกณฑ์การจ่ายเงินเบี้ยยังชีพผู้สูงอายุขององค์กรปกครองส่วนท้องถิ่น พ.ศ. 2552 จึงสามารถรับขึ้นทะเบียนรับเบี้ยยังชีพผู้สูงอายุได้